Kliknij tutaj --> 🦀 wynajem mieszkania przez jednego z małżonków

Opodatkowanie przychodów z najmu u jednego z małżonków będzie łatwiej zgłosić. Do tej pory oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu, dzierżawy majątku stanowiącego majątek wspólny małżonków składane musiało być po jego podpisaniu przez oboje małżonków. Sytuacja ta ulega jednak zmianie i wystarczającym Są to bowiem dochody z tego samego źródła – najmu nieruchomości. Zryczałtowany podatek od najmu Możliwość opłacania podatku od najmu, dzierżawy i innych podobnych umów przez jednego z małżonków przewiduje także ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Możliwość złożenia przez małżonków sporządzonego na piśmie oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodu z najmu przez jednego z nich przewiduje art. 12 ust. 6 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.). Ponadto wskazać należy, że korzystanie przez jednego z małżonków z części nieruchomości stanowiącej własność drugiego małżonka, uzależnione jest, zatem od posiadania przez niego tytułu prawnego do korzystania z tego lokalu. Takim tytułem może być np. zawarta pomiędzy małżonkami umowa najmu lub dzierżawy lokalu. Wynajem mieszkania - 20 mniej oczywistych pytań do prawnika. Kupno nieruchomości przez jednego z małżonków Dodano: 15.11.2020 . Mąż mojej cioci chce kupić Dans La Vie On Fait Des Rencontres. Najmem lokalu stanowiącego współwłasność W przedstawionym stanie fatycznym mamy do czynienia z najmem lokalu stanowiącego Pani współwłasność jako małżonki. Zgodnie z art. 199 Kodeksu cywilnego do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W braku takiej zgody współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli. Zgoda na czynność rozporządzenia rzeczą wspólną, o której mowa w art. 199, może być wyrażona, zgodnie z art. 60, przez każde zachowanie się współwłaściciela, które ujawnia jego wolę w sposób dostateczny (por. postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. akt V CSK 79/12). Powierzenie zarządu nad wspólnym mieszkaniem Może Pani zawrzeć z małżonkiem umowę powierzającą Pani wykonywaniu zarządu nad wspólnym mieszkaniem. Zgodnie z przyjętym w orzecznictwie stanowiskiem: umowa współwłaścicieli powierzająca wykonywanie zarządu jednemu z nich wyłącza uprawnienia pozostałych współwłaścicieli do sprawowania zarządu określone w art. 199–202 (por. wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 4 października 2006 r., sygn. akt II CSK 218/06). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Rozliczanie najmu jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą Jednak biorąc pod uwagę, iż Pani chciałaby rozliczać najem jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, oraz fakt, iż urzędy skarbowe upatrują obowiązek zapłaty podatku nie w fakcie posiadania nieruchomości, ile w prawie do pobierania z niej pożytków (np. w skutek podpisanej umowy najmu), i ponieważ dochód ten miałby pozostawać w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, to można zgodzić się ze stanowiskiem, iż to na Pani ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Do podobnego wniosku doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 lutego 2010 r. o sygn. IPPB1/415-856/09-2/AG, w której to stwierdził, iż „warunkiem powstania obowiązku podatkowego w przypadku każdego współwłaściciela nie jest posiadanie udziału we własności lokalu, lecz prawo do pobierania pożytków z udziału w nieruchomości. Na skutek opisanego powyżej ukształtowania stosunków między współwłaścicielami lokalu mieszkalnego, obowiązek podatkowy powstanie wyłącznie u wnioskodawcy jako u współwłaściciela uprawnionego do pobierania pożytków z jego wynajmu. Umowa zawarta przez współwłaścicieli nie znosi współwłasności, powoduje jednak, iż wnioskodawca ma pełny udział w przychodach, jakie rzecz przynosi oraz w pełnym stopniu obciążają go koszty związane z jej utrzymaniem”. Jednak dla bezpieczeństwa mogłaby Pani wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Na podstawie art. 14 b ustawy Ordynacja podatkowa: „§ 1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). § 2. Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku (at. Art. 14f § 1)”. Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej (art. 14k § 1). Tak więc po wydaniu interpretacji indywidualnej właściwe organy podatkowe nie mogłyby z mocą wsteczną stwierdzić obowiązku zapłaty podatku dochodowego przez Pani męża. Umowa najmu okazjonalnego - opis Jeżeli chodzi o sam najem, który byłby zawierany z osobą fizyczną, to warto rozważyć skorzystanie z instytucji najmu okazjonalnego, zapewniającego właścicielowi większą ochronę przed nieuczciwym najemcom. Umowa ta daje prawo do dokonania „uproszczonej” eksmisji uciążliwego lokatora. Zgodnie z art. 19a ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego: „1. Umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu mieszkalnego, którego właściciel, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. 2. Do umowy najmu okazjonalnego lokalu załącza się w szczególności: 1) oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego lokalu w terminie wskazanym w żądaniu, o którym mowa w art. 19d ust. 2; 2) wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu; 3) oświadczenie właściciela lokalu lub osoby posiadającej tytuł prawny do lokalu, o którym mowa w pkt 2 lub ust. 3, o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu wskazanym w oświadczeniu; na żądanie wynajmującego załącza się oświadczenie z podpisem notarialnie poświadczonym. 3. W razie utraty możliwości zamieszkania w lokalu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, najemca jest obowiązany w terminie 21 dni od dnia powzięcia wiadomości o tym zdarzeniu wskazać inny lokal, w którym mógłby zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu, oraz przedstawić oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, pod rygorem wypowiedzenia umowy, o którym mowa w art. 19d ust. 5. 4. Zawarcie umowy najmu okazjonalnego lokalu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu okazjonalnego lokalu przysługujących właścicielowi w dniu opróżnienia lokalu oraz ewentualnych kosztów egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać sześciokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu okazjonalnego lokalu. 5. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu, po potrąceniu należności właściciela, o których mowa w ust. 4. 6. Umowa najmu okazjonalnego lokalu oraz zmiany tej umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. 7. Wynagrodzenie notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy sporządzaniu oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, wynosi nie więcej niż maksymalna kwota czynszu normowanego bez opcji za 1 m2 mieszkania na wynajem, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości), określoną dla miasta stołecznego Warszawy”. Warto też spisać protokół zdawczo-odbiorczy zawierający dokumentację fotograficzną oraz spis wyposażenia mieszkania. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . 13 lip Oboje małżonkowie są współnajemcami lokalu mieszkalnego, jeżeli zawarcie umowy najmu miało miejsce w trakcie trwania małżeństwa, a lokal ma służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodziny. Zatem nawet osoba w związku małżeńskim, która nie brała udziału w zawarciu umowy najmu lokalu przeznaczonego na zaspokajanie potrzeb rodziny, z mocy prawa staje się najemcą. W przypadku ustroju ustawowej wspólności majątkowej, prawo najmu wchodzi do majątku wspólnego, wspólność tego prawa ma charakter łączny i przymusowy. Małżonkowie są współdłużnikami z tytułu zapłaty czynszu, oraz z tytułu kaucji. W przypadku złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy najmu tylko jednemu z małżonków, wspólność najmu wygasa z mocy prawa. Wówczas drugi z małżonków jest jedynym najemcą. Jeżeli wynajmujący chce zakończyć stosunek najmu, jest zobowiązany złożyć wypowiedzenie względem obojga małżonków. Z kolei w przypadku jeśli to najemca (jeden z małżonków) składa oświadczenie o wypowiedzeniu umowy najmu – może to zrobić w myśl ogólnej zasady – najemca może wypowiedzieć najem lokalu zawarty na czas nieoznaczony z zachowaniem terminów umownych, a w razie ich braku stosuje się terminy ustawowe (art. 673 § 1 KC). W związku ze wskazaną na wstępie zasadą wspólności prawa najmu, zagadnienie wypowiedzenia stosunku najmu przez jednego z małżonków powinno być rozpatrywane z uwzględnieniem przepisów Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego o zarządzie majątkiem wspólnym. Zgodnie z art. 36 § 2 KRO, każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku. Zatem małżonek ma przyznane prawo samodzielnego wykonywania zarządu majątkiem wspólnym – co innymi słowy uprawnia go do podjęcia samodzielnej decyzji o zakończeniu stosunku najmu. Oczywiście mając na względzie wynikający z powyższej normy nakaz współdziałania w zarządzie majątkiem wspólnym, liczyć się powinien też z wolą drugiego małżonka. Drugi małżonek może sprzeciwić się czynności zarządu majątkiem wspólnym zamierzonej przez drugiego małżonka, co wynika z przepisu art. 36 1 KRO. Pan o nicku Pedro22 zasugerował, że to zależy od kilku czynników, które to w ostatnim poście w miarę dokładny sposób przybliżyłam, chcąc mieć nie koniec jednak problemu, w rozwiązaniu którego proszę o podstawie wypowiedzenia, o którym mowa wyżej, dostałam wyrok eksmisyjny. Wyłącznie ja otrzymałam ten wyrok. Właściciele tylko wobec mnie składali pozew, bo "niby" tylko ja miałam wyrok o tytule prawnym do zajmowanego lokalu (ten, o którym mowa wyżej) Złożyłam apelacje od tego wyroku, nie podniosłam w niej sprawy bezskuteczności wypowiedzenia umowy najmu przeprowadzonej wyłącznie w stosunku do mojej osoby, z pominięciem męża. Co mogę zrobić w tej sytuacji ? Czy na etapie apelacji można dołączyć takie pismo o bezskuteczności tego wypowiedzenia umowy najmu, na którym oparł się Sąd I instancji wydając wyrok o wyłącznie mojej eksmisji ? Jedną z kwestii, którą byli małżonkowie muszą uregulować po rozwodzie jest sprawa zajmowanego dotychczas mieszkania. Nie każdy wie, że podziałowi, w ramach podziału majątku wspólnego, podlega nie tylko prawo własności ale też uprawnienia wynikające z umowy najmu mieszkania. Zgodnie z art. 6801 § 1 małżonkowie są najemcami lokalu bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Nie ma przy tym znaczenia, który z małżonków zawarł umowę najmu- prawo najmu jest ich wspólnym dorobkiem. W wyroku rozwodowym sąd powinien rozstrzygnąć o sposobie korzystania z mieszkania. Pozbawianie jednego z małżonków prawa do zamieszkiwania w lokalu w wyroku rozwodowym, nie pozbawia go jednak automatycznie prawa najmu. Aby wyłączyć współmałżonka ze wspólnej umowy, należy podzielić majątek. Trzeba także pamiętać, że jeden z małżonków będąc najemcą lokalu nie ma uprawnienia do rozwiązania umowy najmu z drugim najemcą (byłym mężem/żoną). Wypowiedzenia może dokonać tylko wynajmujący. W skrajnych sytuacjach można posłużyć się jeszcze jednym środkiem prawnym- powództwem o eksmisję. Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia o ochronie praw lokatorów można żądać eksmisji małżonka, rozwiedzionegomałżonka lub innego współlokatora tego samego lokalu, jeżeli ten swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie. Anna Pilarczyk – prawnik aplikant adwokacki w Kancelarii Adwokacko-Radcowskiej Kacprzak Kowalak 2 grudnia 2020 Artykuły Realton 18 196 WyświetleńMałżeński ustrój majątkowy Małżeński ustrój majątkowy to zbiór regulacji prawnych wskazujących jakie skutki pociąga za sobą związek małżeński w zakresie sytuacji prawnej małżonków względem majątku. Ustrój małżeński wpływa zatem na sytuację prawną małżonków względem majątku. Oznacza to, iż małżonkowie mogą decydować o prawach i obowiązkach, a także treści poszczególnych stosunków prawnych poprzez dokonanie wyboru ustroju majątkowego. Rodzaje małżeńskich ustrojów majątkowych Obowiązujące przepisy prawa wskazują na istnienie ustawowego ustroju majątkowego, umownego ustroju majątkowego oraz przymusowego ustroju majątkowego. Podstawowym ustrojem majątkowym jest niewątpliwie ustawowy ustrój majątkowy. Zgodnie z treścią art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i małżeńskiego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe jakie zostały nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich do majątku wspólnego. Natomiast przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustawowy ustrój majątkowy dopuszcza istnienie majątku wspólnego małżonków i majątku osobistego. Umowne ustroje małżeńskie to rozdzielność majątkowa, rozdzielność majątkowa z wyrównaniem dorobków, ograniczona wspólność majątkowa oraz rozszerzona wspólność majątkowa. Zgodnie z art. 51 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej, każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później. Każdy z małżonków samodzielnie dysponuje posiadanym majątkiem. Rozdzielność majątkowa z wyrównaniem dorobków jest zbliżona do formy typowej rozdzielności majątkowej, jednak po ustaniu rozdzielności następuje rozliczenie majątków małżonków zgodnie z treścią art. 513 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ograniczona wspólność majątkowa wpływa na wyłączenie ze wspólności majątkowej małżonków części składników. Rozszerzona wspólność majątkowa prowadzi do rozszerzenia wspólności majątkowej małżonków o określone składniki. Przymusowy ustrój majątkowy ustanawiany jest przez sąd lub z mocy prawa. Majątek wspólny Ustawodawca wymienił składniki majątku wspólnego w art. 31 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zalicza się do niego pobrane przez małżonka wynagrodzenie za pracę, pobrane dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, dochody z majątku osobistego każdego z małżonków, środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków, a także kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie. Majątek osobisty Składniki majątku osobistego zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Katalog tych składników jest obszerny. Zgodnie z treścią wspomnianego powyżej przepisu prawa, do majątku osobistego małżonka zalicza się przedmioty majątkowe małżonka nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej,przedmioty majątkowe małżonka, które zostały nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił,prawa majątkowe, które wynikają ze wspólności łącznej, które podlegają odrębnym przepisom,przedmioty majątkowe, które służą wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków,prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie,przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość,wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków,przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków,prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy, a także przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zakup mieszkania podczas trwania wspólności majątkowej Co do zasady wspólność majątkowa obejmuje przedmioty majątkowe, które zostały nabyte w trakcie jej trwania zarówno przez obojga małżonków, jak i jednego z nich. Oznacza to, iż nabyty w trakcie wspólności majątkowej przedmiot majątkowy stanowi wspólną własność obojga małżonków. Dotyczy to również nieruchomości. Jeśli stroną umowy jest jeden z małżonków, to co do zasady nieruchomość stanowić będzie wspólną własność małżonków. W przypadku wspólności majątkowej nabycie nieruchomości wymaga zgody drugiego małżonka. Może być ona wyrażona zarówno przed zawarciem umowy, jak i w jej trakcie, a nawet po zawarciu transakcji. Wyjątek od powyższej reguły stanowią nieruchomości, które zostały nabyte przez małżonka za środki pieniężne stanowiące jego majątek odrębny. W takiej sytuacji w akcie notarialnym powinna znaleźć się adnotacja, iż nieruchomość została nabyta dzięki środkom pochodzącym z majątku osobistego małżonka. Zapis ten zabezpiecza małżonka przez uwzględnieniem nieruchomości w majątku wspólnym. Zakup mieszkania podczas trwania rozdzielności majątkowej W przypadku zakupu nieruchomości podczas trwania rozdzielności majątkowej nie występuje powyższy problem. Nieruchomość może stanowić majątek osobisty małżonka. Nawigacja wpisu

wynajem mieszkania przez jednego z małżonków